Een dagje uitwaaien aan zee…. witte schuimkoppen op het water, een kolkende branding en dreigende wolken waar de zon nog net doorheen piept. En met een beetje mazzel kun je op zoek naar die pot met goud onder een regenboog. In de herfst en winter is het heerlijk om te wandelen langs de kust. Wij liepen door duingebied Meijendel, niet ver vanaf Scheveningen. Een afwisselende wandelroute door bos, duin en over het strand. Wil je ook wandelen in Scheveningen? Lees vooral verder… (Of klik door op praktische info).
Duingebied Meijendel
Duingebied Meijendel (ofwel ‘dal van de meidoorns') is een uitgestrekt natuurgebied dat iets ten noorden van Scheveningen ligt. Meijendel staat voor rust, ruimte, duin en zand. Het is een gevarieerd duinlandschap dat rijk is aan flora en fauna. Het gebied wordt ook gebruikt voor waterwinning en -zuivering. Een aantal delen van Meijendel zijn daarom afgesloten voor het publiek, maar deze rust komt de vogelstand dan weer ten goede. Er lopen veel gemarkeerde wandel- en fietspaden door Meijendel; de meeste vertrekken vanaf het centraal gelegen bezoekerscentrum ‘de Tapuit’.
Start van de wandelroute
Er is genoeg gratis parkeergelegenheid bij bezoekerscentrum de Tapuit aan de Meijendelseweg 40-42 te Wassenaar. Als we het terrein oplopen zien we al snel bordjes en pijlen in verschillende kleuren. De gemarkeerde wandelroutes zijn niet zo lang, maar het is heel goed mogelijk om ze aan elkaar vast te knopen. Wij combineren de blauwe en de gele route en komen zo uit op een wandeling van ongeveer 8,5 kilometer.
Blauwe route
We beginnen met het volgen van de blauwe route die ons door een open eikenbos brengt. Hoewel er regen wordt voorspeld, hebben we mazzel met het weer. De zon versterkt de herfstkleuren en geeft de grillige bomen glans. Als we verder wandelen komen we in lager duingebied en passeren we zogenoemde ‘infiltratieplassen’, die belangrijk zijn voor de waterwinning in het gebied.
Vogelkijkhut op de route
Bij een van de plassen staat een vogelkijkhut. Achter het houten scherm speuren we zo stil mogelijk naar vogels, maar we moeten het doen met een kleine familie van meerkoeten. Tijd (en zin) om nog uren te wachten op andere vogels hebben we niet, dus vervolgen we de wandeling.
"Hoe dichter we bij de zee komen, hoe lager de begroeiing"
Niet ver vanaf de vogelkijkhut stuiten we op een geel paaltje. Dit is onze aanwijzing om verder door te lopen op de gele route die richting het strand gaat. Hoe dichter we bij de zee komen, hoe lager de begroeiing in het landschap. We snuiven de frisse herfstlucht op en geven ons over aan het seizoen. Fraaie paddenstoelen schieten uit de grond en floreren op dode boomstammen.
In de duinen worden we begroet door een overvloed aan kleuren. Het zachte goud van de duingrassen vermengt zich met het diepe groen van het mos. De wind die door de duinen fluistert brengt de aardse geur mee van natte grond en zilte zee.
"Panorama Mesdag is er niks bij"
Het geluid van de branding dringt onze oren binnen. De duinen openen zich en via de strandopgang lopen we naar de zee. We wanen ons in een oud-Hollands schilderij; Panorama Mesdag is er niks bij.
Hollandse herfst op het strand
Het strand is verlaten. Meeuwen zweven op de wind en wit zeeschuim wappert over het zand. In de verte herkennen we het reuzenrad van Scheveningen en aan de horizon staan windmolens in zee. Behalve dat, is het strand van ons. Dreigende wolken waarschuwen ons voor wat komen gaat, maar in de tussentijd genieten we van deze Hollandse herfst op het strand.
Terugweg via gele paaltjes
Nadat we de zee met volle teugen in ons op hebben genomen, aanvaarden we de terugweg langs de gele paaltjes. Via dezelfde strandopgang klimmen we omhoog en slaan rechtsaf de duinen weer in. Over een verhard fietspad wandelen we nog een kleine twee kilometer naar Bezoekerscentrum de Tapuit.
Het laatste stukje gele route loopt met kronkelpaadjes door het bos en vormt een mooie afsluiter van deze blauw-gele combinatiewandeling. Inmiddels hebben donkere regenwolken het zonnetje verdreven maar we hebben geluk: net voordat de bui losbarst komen we weer aan bij het bezoekerscentrum.
Wat wij vinden van deze wandeling?
De blauwe en gele route combineren zowel bos, duin en strand en dat maakt de wandeling heel gevarieerd. De vergezichten zijn prachtig en de duinen zijn, in de herfst, op hun best!
Omdat vele delen van het duingebied beschermd zijn, wandel je nauwelijks over zandpaadjes dwars door het duin en loop je soms over fiets- of verhardde paden. Dat vonden we een beetje jammer. Tegelijkertijd zorgt dat er dan wel weer voor dat de wandeling niet te zwaar is en voor iedereen goed te doen is.
Wil je ook wandelen in Scheveningen door duinlandschap Meijendel?
Je kunt starten bij bezoekerscentrum de Tapuit aan de Meijendelseweg 40-42 te Wassenaar. Daar kun je gratis je auto parkeren. Mocht de parkeerplaats vol staan, dan is er nog genoeg plek op parkeerplek Kietvitsduin.
Kom je met het OV, dan is het bezoekerscentrum ter bereiken vanaf bushalte De Kieviet in Wassenaar. Vanaf de bushalte is het nog 1,2 kilometer lopen naar parkeerplaats Kievietsduin.
Er zijn verschillende wandelroutes uitgezet in Meijendel:
Vanuit het bezoekerscentrum kun je de gele route naar het strand wandelen (4,5 km) of de blauwe route (3,2 km) door het eikenbos. Deze twee routes zijn eenvoudig met elkaar te combineren tot een langere route.
Vanaf parkeerplaats Kievietsduin start een rode route van 2,6 km die door een bosgebied en open duinen loopt. Deze route komt niet langs het bezoekerscentrum.
Er is vanaf parkeerplaats Kievietsduin ook een witte route (1,5 km) naar bezoekerscentrum de Tapuit.
Neem vooral ook de tijd voor het bezoekerscentrum. Er is van alles te zien en te leren over Meijendel, waterwinning en Nationaal Park Hollandse duinen.
Als je wat wilt eten of drinken na afloop van de wandeling dan kan dat bij Pannenkoekenrestaurant Boerderij Meijendel, dat naast het bezoekerscentrum ligt.
Wil je meer inspiratie voor mooie gemarkeerde wandelroutes langs de kust? Neem dan vooral een kijkje op mijn pagina over kustwandelingen.
Extra tip: In het zuiden van Meijendel ligt de Waalsdorpervlakte waar in de Tweede Wereldoorglog tussen de 250 en 280 Nederlanders door de Duitse bezetters zijn geëxecuteerd. Het monument dat er staat is je vast bekend van de stille tocht tijdens de Dodenherdenking. De wandeling ernaartoe stelt niet zoveel voor, maar het monument is wel erg indrukwekkend om te zien.
Comments