"Beken en watermolens"
Numbers and facts
Officiële startpunt ligt in Eibergen
Officiële eindpunt ligt in Buurserzand
Officiële aantal kilometers: 24,4 km. Ik vind de etappe erg lang, dus wandel ik 'm verspreid over twee dagen.
Echt gelopen kilometers: dag 1: 11 km, dag 2: 13,5 km
Vertrokken vanuit: De Kastanjefabriek in Eibergen
Overnachten in: B&B de Watermulle in Haaksbergen
Meer lezen over de voorgaande Trekvogelpad Etappe 20? Klik hier.
Route en landschap
Via de Mallumse Molen bij Eibergen wandel je kilometers langs de oever van de Berkel. Vervolgens loop je langs een kleinere beek; 'de Koffiegoot'. Als je de variant van de etappe neemt, kom je bij waterpark Het Lankheet, een uniek natuurlijk project waar nieuwe vormen van landgebruik worden gerealiseerd. De route brengt je verder langs de Watermölle, een perfecte plek voor even rust. Over asfaltwegen wandel je naar het Haaksbergerveen, een hoogveengebied met veel vogels en bijzondere natuur. Tenslotte doorkruis je heide- en grasgebied Buurserzand en daar eindigt deze zeer gevarieerde etappe.
Tips en weetjes
Deze etappe is vrij lang en er zijn weinig overnachtingsmogelijkheden rondom Buurserzand. Alternatief is om de route op te splitsen van Eibergen tot Haaksbergen en van Haaksbergen naar 't Rutbeek (dan pak je alvast een stukje mee van de laatste route).
Op de variant in deze etappe vlak voor Haaksbergen, kom je door waterpark Het Lankheet. Ik vond 'm zeer de moeite waard en zeker aan te raden.
Het Haaksbergerveen is een prachtig hoogveengebied, maar sta er niet te lang stil als je geen voer voor de muggen wilt zijn.
Mijn ervaring
"Goeiemorgen Betsy" zeg ik tegen de roodbonte koe die me nieuwsgierig aanstaart. Maar Betsy zegt niks terug. Na 3 dagen wandelen in mijn eentje, begroet ik de koeien en schapen in de wei. Sommige blaten terug, anderen kijken me wat meewarig aan. Ik vind het (inmiddels) heerlijk om alleen te lopen, in mijn eigen tempo en rust in mijn hoofd. En helemaal alleen ben ik nou ook weer niet: op een terras praat ik met een dochter die haar oude moeder trakteert op een lekkere lunch, ik heb een leuk gesprek met een wandelcoach die aan het werk is en ik puf uit naast een fietser op een bankje.
Het is mijn één na laatste Trekvogeletappe. De route loopt officieel in 25 kilometer van Eibergen naar Buurserzand. Omdat ik dat te ver vind, wandel ik een dag naar Haaksbergen (11 km) en een dag naar 't Rutbeek (17 km), dat eigenlijk al op de laatste etappe naar Enschede ligt.
Mallumse Molen
Vanuit Eibergen kom ik al snel aan bij de Mallumse Molen; een korenmolen die wordt aangedreven door water uit de Berkel. Het rad draait en ook de sluis die er tegenover ligt, is in werking.
Wandelen langs de Berkel
Daarna loopt de route langs de oevers van de Berkel. Ik zie geen mens en in de volle zon sjouw ik lekker door het gras. Het lijkt wel of er geen einde aan komt en ik vind het heerlijk. Het rimpelende water, het gekwaak van de eenden en de wuivende wind maken mijn ochtend.
Kilometers lang struin ik langs de kabbelende rivier totdat ik afsla en een andere stroompje volg. Het rustige beekje is bezaaid met waterlelies, kroos en witte bloempjes. Nog steeds kom ik geen andere wandelaars tegen en ik verbaas me over zoveel rust in dit waterrijke gebied.
Stapstenen van de Kidneypools
Ik kies voor de variant in deze etappe, dwars door Het Lankheet. In dit prachtige bos- en rietlandschap wordt geëxperimenteerd met natuurlijke waterzuivering. Het water uit de Buurser Beek wordt hier door rietbekkens gefilterd van fosfaat en stikstof.
Ook de KidneyPools, een kunstwerk van de Schotse landschapskunstenaar Jim Buchanan, komt hier tot zijn recht. De naam 'kidney' (=nier) is niet voor niets gekozen: de nieren hebben immers een zelfde filterende functie in ons lichaam. De niervormige vijvers en stapstenen van de Kidneypools zijn een plaatje om te zien en ik vind het heel bijzonder om er over heen te wandelen.
Oostendorper Watermolen
Mijn eerste deel van Trekvogelpad etappe 21 eindigt bij de 'dubbele' Oostendorper Watermolen. Op de linkeroever van de Buurser Beek staat een oliemolen en op de rechteroever een korenmolen. In de oude, knusse boerderij die er naast ligt, is Hotel Restaurant de Watermülle, gevestigd. Ik vind het een prachtige plek om uit te rusten, te eten en te overnachten.
Haaksbergerveen
Uitgerust en fit start ik de 2e wandeldag van etappe 21. Ik heb nog twee dagen te gaan voor mijn eindpunt in Enschede en geniet er met volle teugen van. Vanuit Haaksbergen wandel ik een paar kilometer over asfaltwegen totdat ik aankom bij het Haaksbergerveen; een 600 hectare groot hoogveengebied, dat in Nederland maar weinig voorkomt. Het drassige landschap bestaat uit riet, heidevelden, bosjes en graslanden. De witte pluizen van het wollegras waaien in de wind en contrasteren prachtig met de donkere wolken van vandaag.
"Rust wat vaker en vergeet niet te genieten" staat er op een houten bankje. Dat doe ik dan ook maar. Slokje water, plakje ontbijtkoek en weer door. Over een lange donkere asfaltweg loop ik het Haaksbergerveen weer uit.
"Bij de tweede brug linksaf"
Bij de Buurser Beek kom ik twee andere Trekvogelpadwandelaars tegen. "Bij de tweede brug linksaf!" krijg ik mee als tip. De Buurser Beek is lang en opnieuw wandel ik over een eindeloos oeverpad. Er zit inmiddels zo'n 12 kilometer op vandaag en ik moet nog een stukje.
Buurserzand
Als ik eindelijk linksaf mag bij de tweede brug, verheug ik me op het Buurserzand. Ik heb er eerdere wandelaars enthousiast over horen vertellen, dus ik ben benieuwd. Ik verwacht een kaal stuifzandgebied, maar als ik aankom bij het Buurserzand blijkt het een opvallend 'nat' heide- en graslandschap. In een poeltje vieren kikkers hun eigen feestje. Ik zie ze niet, maar ik kan wel meegenieten van hun kwaakconcert.
Iets verder op het Buurserzand wordt het gebied wat ruiger. De natuur gaat hier zijn gang. In het woeste landschap staan kale boomstammen overeind en her en der liggen omgewaaide bomen en takken. De koekoek roept zijn eigen naam en talloze andere vogels fluiten tegen de wind in.
Het Buurserzand is het 'officiële' eindpunt van deze etappe. Er ligt echter geen overnachtingsadres dichtbij en met het openbaar vervoer is deze plek ook niet zo makkelijk te bereiken. Ik wandel daarom door naar 't Rutbeek, een grote recreatieplas ten zuiden van Enschede. Daar ligt mijn Airbnb huisje voor vannacht. Ik sluit de etappe af en kijk terug op twee prachtige wandeldagen door een gevarieerd, waterrijk Twente. Morgen mijn laatste dag.....
Wil je Trekvogelpad Etappe 21 ook in 2 dagen wandelen?
Je kunt deze etappe heel makkelijk opsplitsen in twee dagen. Op dag 1 wandel je dan van Eibergen naar Haaksbergen. In beide plaatsen kun je gebruik maken van het openbaar vervoer. Op dag 2 wandel je van Haaksbergen naar 't Rutbeek. Vanaf 't Rutbeek kun je met de bus naar Enschede.
Als je de etappes wilt wandelen met een overnachting, dan kan ik Hotel de Watermülle van harte bij je aanbevelen. Het ligt op een prachtig plekje op de route en je kan er ook nog eens heerlijk eten (zowel binnen als op het terras).
Kommentarer