"Als je niet bang bent, hoef je niets te vrezen"
Numbers and facts
Officiele startpunt is bij het Stedelijk Museum van Alkmaar.
Eindpunt is in Graft. Ik loop iets verder door tot aan de Rijp, omdat daar mijn B&B ligt waar ik vannacht slaap.
Officiële aantal kilometers: 19,5
Echt gelopen kilometers: 22,1
Vertrokken vanuit: Kings Inn Hostel in Alkmaar.
Overnachten in: B&B de Molenkolk in de Rijp.
Start- en eindtijd (inclusief pauzes): 9.15 - 14.15 (terras in de Rijp)
Meer weten over aansluitende Trekvogelpad routes:
Route en landschap
Sommige routes verbinden je gewoon van A naar B. Niet meer en niet minder. Dit is er zo een. Toegegeven, de eerste 1,5 kilometer wandel je dwars door de historische binnenstad van Alkmaar. De kaasmarkt, de smalle steegjes en de geveltjes zijn een lust voor het oog. Maar eenmaal Alkmaar uit kom je via een troosteloos industrieterrein in de polder. Lange rechte asfaltwegen tot aan een pontje. Na het voetveer gaat de route verder door veenweidegebied Eilandspolder. Ook hier zijn de asfaltwegen lang en recht. Gelukkig maken de vele weidevogels de saaie route een beetje goed en ook de Noordermolen is een plaatje om te zien. Het laatste deel van de etappe voert je gelukkig via een pad door het weiland richting Driehuizen en niet veel verderop het dorp Graft.
Tips en weetjes
Bij Akersloot (na ongeveer 10 km) ga je met een pontje het water over. Check vooraf of het pontje vaart. De meeste pontjes in deze regio varen van begin/half april tot half oktober. Zie hier de dienstregeling voor voetveren. Als je lopend bent, vaar je gratis mee.
Er is een cafetaria bij voetveer Akersloot, maar die is niet altijd open. Ook de horeca in Driehuizen en Noordeinde waren gesloten toen ik er liep op een doordeweekse woensdag. Het eerste (geopende) restaurant dat ik zag, was pas in de Rijp (is eigenlijk pas etappe 3).
Het gebied tussen Akersloot en De Rijp is geweldig om weidevogels te spotten. Met de app 'Tjilpomatic' kun je vogelgeluiden opnemen en de app vertelt je dan precies welke vogel er fluit.
Als je in Graft aankomt, breng dan zeker een bezoek aan het 'kleinste snoepwinkeltje van Nederland'. Het ligt links aan de weg, je ziet het vanzelf.
Mijn ervaring
Mijn eerste route écht alleen! Lekker op eigen tempo doorstappen. Vooraf weet ik dat dit niet de mooiste route is. Ook word ik door een ervaren Trekvogelpadloper gewaarschuwd voor de 'patrijzen op het industrieterrein'. Die stonden nog niet op mijn 'bang voor' lijstje, maar in gedachten voeg ik ze toe.
Na een half uurtje lopen lijkt het alsof de rood-witte bordjes zijn verdwenen. Ik check de app en ik zit verkeerd. Blijkbaar toch een markering gemist. Dus moet ik terug om überhaupt op het industrieterrein van Alkmaar te komen. Maar het gaat goed. Eenmaal wandelend in het industriegebied, zie ik inderdaad patrijzen (met hun jonkies) zwemmen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, ik neem geen foto's, laat ze met rust en zij mij gelukkig ook.
Ik voer het tempo een beetje op en verheug me op een goede kop koffie bij een horecagelegenheid op 10 km, vlakbij het voetveer van Akersloot. Maar helaas.... eenmaal daar blijkt het een simpele cafetaria die ook nog eens gesloten is. Dan maar meteen met het pontje over.
De weg is lang, recht en saai. Ik loop tegen de wind in maar mijn gedachten waaien alle kanten op. Van vroeger naar nu, van dorst naar honger en van kilometer naar kilometer. Tot ik word opgeschrikt door twee blaffende honden bij een boerderij. Ze zitten niet vast en vinden me niet aardig (ik hun ook niet trouwens). Met mijn meest stoïcijnse blik wandel ik rustig door en blijkbaar werkt het. Even verderop geef ik mezelf een schouderklopje: de loslopende-honden-angst heb ik toch maar mooi getrotseerd.
Maar ik ben er nog niet. Als ik eenmaal over een fiets/weidepad loop, staat er een groepje schapen (met lammeren) op het pad en als ik er langs wil komt er een schaap (of ram?) naar me toe. Ik verman mezelf: 'ben ik nou ook al bang voor schapen?' Schijterd die ik ben, wacht ik toch maar even af, misschien gaan ze vanzelf wel aan de kant. Vanaf de andere kant komt er een fietser aan. Ik kijk wat er gebeurt en de schapen gaan netjes aan de kant als de vrouw er voorzichtig doorheen fietst. Ik neem mijn kans en vervolg het door de fietser geplaveide pad. Pfff....
Amper bekomen van mijn schapenangst, zie ik verderop één grote koe (of stier, dat kan ik
vanaf de afstand waar ik loop niet goed zien). En die koe ziet mij ook. Ik kijk in het rond, maar zie geen uitweg. Na patrijzen, honden en schapen heb ik het wel gehad en ik voel er niets voor om óók die koe nog te trotseren. Ik geef toe: ik ben een bangerik. Dus ik check Google Maps en zie dat ik een klein stukje terug kan lopen en er dan via een ander weggetje omheen kan. Het is niet eens zover om.
Ik ben inmiddels moe en ik heb zin in wat te eten. Maar ook café de Vriendschap in Driehuizen is gesloten. Dikke pech, maar toch maar gewoon door. Het zit niet mee; ook het grote terras van Restaurant de Haag in Noordeinde is dicht. Ik geef het op en loop maar gewoon door tot het eindpunt van mijn etappe in de Rijp. Daar lacht een uitnodigend terras mij toe en als ik eenmaal zit, ben ik blij en trots dat ik vandaag Trekvogelpad Etappe 2 op mijn naam kan schrijven! 22 Kilometer in de benen, chapeau!
Comments