"Lessen van Linda"
Numbers and facts
Officiële startpunt ligt tussen Ede en Bennekom.
Officiële eindpunt ligt in Otterlo
Officiële aantal kilometers: 18,8 km. Mijn overnachtingsadres ligt iets verder, daarom is deze etappe voor mij iets langer.
Echt gelopen kilometers: 22,7 km
Vertrokken vanuit: Ede-Wageningen NS
Overnachten in: B&B de Houtkamp in Otterlo
Start- en eindtijd: 9.30 - 16.30
Meer lezen over de voorgaande Trekvogelpad Etappe 14? Klik dan hier.
Meer lezen over de opvolgende Trekvogelpad Etappe 16? Klik dan hier.
Route en landschap
Op deze route betreed je de Veluwe met zijn uitgestrekte bossen, zandverstuivingen en heide. Vanuit Ede/Bennekom wandel je door natuurgebied de Ginkelse Hei en Planken Wambuis richting Otterlo. De paden zijn voor 95% onverhard en de kans is groot dat je er een ree of ander wild spot. Geniet van de stilte en laat je verrassen door de prachtige natuur op deze etappe.
Tips en weetjes
Bij de N224 kun je een stop maken bij restaurant Juffrouw Tok of pannenkoekenrestaurant Bloem.
Verder op de route ligt theeschenkerij De Mossel, een pittoreske uitspanning en een oase van rust.
Mijn ervaring
"Weet je waar je het blad van een zomereik aan herkent?" vraagt Linda, mijn wandelmaatje van vandaag. Ik heb geen idee. "In de zomer draag je korte broeken, dus het blad van de zomereik heeft een kort steeltje". "En de wintereik dan?" vraag ik. Het antwoord laat zich raden; in de winter draag je lange broeken, dus de wintereik heeft een lange steel. Maar in het bos waar we lopen zien we vooral Amerikaanse eiken. En die herken je aan een puntig blad.
Lesje bos- en natuurbeheer
Vandaag krijg ik een lesje bos- en natuurbeheer van Linda, mijn collega van de Wageningen Universiteit. We wandelen vanaf NS Station Ede-Wageningen naar Otterlo. Eerst door het Edese bos waar ze me wijst op grove dennen en lariksen. Maar ook kleine plantjes krijgen aandacht; blauwe hondsdraf, witte lelietjes van dalen en lieve margrietjes. We spotten insecten die we nog nooit gezien hebben, met kleine vleugeltjes en lange voelsprieten.
We wandelen over zandpaden verder naar de Ginkelse Hei. Stille karrensporen in een uitgestrekt bos waar we nauwelijks andere wandelaars tegen komen. Maar de wit-rode bordjes geven de route goed aan en wijzen ons de weg.
Witte berken langs de rand van het pad hebben een reden. "Berken staan meestal aan de rand van het bos" vertelt Linda. "De wortels van de berk nemen veel water op, en zo vormen ze een natuurlijke barriëre bij een bosbrand". Zo leer ik deze wandeling een heleboel over het bos, de flora en de fauna.
"Brug te ver"
We komen aan bij de Ginkelse Hei. Een plek met geschiedenis. In 1944 werden hier vele parachutisten gedropt om de Slag bij Arnhem te versterken. Helaas liep deze 'Operation Market Garden' niet goed af. 200 Soldaten overleefden het niet en de mannen die wel veilig landden, slaagden er niet in om de laatste brug bij Arnhem te veroveren; het werd de spreekwoordelijke 'brug te ver'. Het is 5 mei vandaag en we staan even stil bij het monument op de Ginkelse Hei.
Ook al bloeit de hei nog niet, het is genieten op deze historische vlakte. De licht glooiende velden strekken zich uit, er lopen schapen bij de schaapskooi en de gele grassen contrasteren prachtig met de groene bomenrand.
"Linda breekt een takje door en ruikt eraan"
Vanaf de Ginkelse Heide struinen we verder over natuurgebied Planken Wambuis. Opnieuw wandelen we door bos, een beetje glooiend landschap afgewisseld met open plekken. Linda breekt een takje door, ruikt eraan en trekt een vies gezicht: "dit moet de Amerikaanse Vogelkers zijn" zegt ze. De Amerikaanse Vogelkers is een hardnekkig woekerend onkruid, dat ook op de Veluwe voet aan de grond heeft gekregen. Het sap van deze exoot ruikt niet echt lekker.
De Mossel
Hoe verder we komen, hoe opener het landschap wordt. Het gebied tussen Ede en Otterlo bestaat uit bos en weidse heidevelden. Op een open vlakte dichtbij 'theeboerderij de Mossel' staan wilde paarden te grazen. Samen met Spaanse Runderen houden ze het gras kort en voorkomen ze dat de heidevelden veranderen in bos. Theeschenkerij De Mossel is een prima plek om onze benen te laten te rusten en onze magen te vullen. Er is nog een plekje vrij op het ruime terras, waar we dankbaar gebruik van maken.
Otterlose Zand
Als we vanaf de Mossel doorlopen verandert het landschap opnieuw. We struinen door het Otterlose Zand. Het stuifzandgebied doet ons denken aan een woeste steppe of zandwoestijn. Praten doen we niet meer, met gepaste stilte genieten we van de puurheid van dit prachtige gebied.
Laatste deel Trekvogelpad Etappe 15
We zijn toe aan het laatste deel van Trekvogelpad Etappe 15 en wandelen richting Otterlo. We hebben al zoveel moois gezien op deze route en ook de laatste kilometers maken indruk. Langs vele tinten groen en bizarre boomformaties komen we aan bij het eindpunt van deze unieke wandelroute over de Veluwe.
Ondanks de vele kilometers eindig ik de dag met heel veel nieuwe energie. De prachtige natuur, het heerlijke lenteweer en de lessen van Linda maken mijn dag. Behalve een trekvogel, voel ik me ook een enorme geluksvogel!
Comments