"Onverwachte wandelmaatjes"
Numbers and facts
Officiële startpunt ligt bij de Pyramide van Austerlitz
Officiële eindpunt ligt in Langbroek
Officiële aantal kilometers: 21,8 km. Ik vertrek uit het dorp Austerlitz en wandel maar tot Doorn.
Echt gelopen kilometers: 14,8 km
Vertrokken vanuit: B&B Marmontweide, Austerlitz
Overnachten in: Airbnb in Doorn
Start- en eindtijd: 9.45 - 14.00
Wil je meer tips, info en weetjes over de voorgaande Trekvogelpad etappe 10? Klik dan hier.
Wil je meer tips, info en weetjes over de opvolgende Trekvogelpad etappe 12? Klik dan hier.
Route en landschap
De hele etappe is vrijwel onverhard. Vanaf Austerlitz wandel je door landgoed Den Treek. Brede beukenlanen, smalle bospaden en heel veel rust. Via een heide- en zandverstuivingsgebied bereik je Maarn. Als je even wilt stoppen, heb je daar de keuze uit verschillende horecagelegenheden. Onder het spoor door in Maarn wandel je verder over de Utrechtse Heuvelrug. Beetje vals plat hier en daar zodat je meteen je conditie kunt testen. Huis Doorn en de Maartenskerk zijn de bezienswaardigheden op deze etappe. Tenslotte komt je aan in het kleine dorp Langbroek.
Mijn ervaring
Na een weldadig ontbijt in B&B Marmontweijde, vertrek ik vandaag naar Doorn. Eigenlijk loopt etappe 11 tot Langbroek, maar daar kon ik niet overnachten. Een korte route dus en dat vind ik niet zo erg. Ik ben op de helft van mijn Trekvogelpad-avontuur. Hoewel ik elke avond uitrust en slaap als een os, hebben de lange afstanden impact op mijn benen, vooral op mijn enkels. De tape eromheen helpt, maar begint ook te kriebelen.
Vandaag wandel ik alleen, en vanuit Austerlitz loop ik al snel door de bossen van het eeuwenoude familielandgoed Den Treek. Het bos bestaat vooral uit grove dennen, Amerikaanse eiken en de Lariks. De bomen worden elke dag groener en de lente is mooier dan ooit. Ik verlaag mijn tempo, adem de frisse lucht in en geniet van de rust.
Vlakbij Maarn bereik ik de 'Koeheuvels'. Het gebied is in onderhoud en de mulle witte zandpaden leiden me door een bescheiden heidelandschap.
Die is voor mij
Eenmaal in de bebouwde kom van Maarn, spot ik een bakkerij waar een rood aardbeiengebakje me aanstaart. Die is voor mij. Samen met een cappuccino vormt het een perfect duo en een verdiende lunch. Na een lange pauze, lik ik de slagroom van mijn neus en ga weer verder.
Ik vervolg mijn route en in de buitenwijken van Maarn staan twee dames vertwijfeld te kijken. Met hun dagrugzakjes op de rug, willen ze weten wat de mooiste route is naar Doorn. "Je kunt mij óf de wit-rode bordjes volgen" zeg ik lachend, "dan kom je vanzelf in Doorn". Wandeldames Sjakkelien en Evelien lopen gezellig met me mee en er ontvouwen zich mooie gesprekken.
Bij Chalet Helenaheuvel dat midden in de Kaapse bossen ligt, drinken we samen een kop thee en genieten we van het geweldige uitzicht vanaf het heerlijk grote terras. In Doorn neem ik afscheid van mijn onverwachte wandelmaatjes. Ik loop de laatste kilometer van deze prachtige etappe en sluit de dag weer af.
Commenti