Het is vroeg in de ochtend ergens eind december. De wolken zijn grauw en er is regen voorspeld. Toch trotseren we de weergoden en als we de auto parkeren op de parkeerplaats tegenover restaurant Planken Wambuis, trekt de schemer op. Dit keer loop ik samen met een vriendin en hond Max, de ruim acht kilometer lange Planken Wambuis wandelroute.
Uitgestrekt natuurgebied
Volgens Natuurmonumenten is Planken Wambuis “een plek in Nederland waar je avontuurlijk kunt wandelen.” Een gebied met heidevelden, uitgestrekte bossen en glooiende zandvlaktes. Op deze vlaktes lopen wilde paarden en Spaanse Runderen die het gras kort houden.
Wandeling met wild
De wolken trekken op, het is droog en wij zijn klaar voor wat avontuur. We parkeren de auto op het parkeerterrein tegenover restaurant Planken Wambuis en lopen het pad op. Vlak voor we bij de open vlakte komen, zien we een pad dat rechts afbuigt. Hier zien we de eerste grote kei met een goed zichtbare gele stip. We volgen de grote keien en starten de route op het slingerend bospad. Al keuvelend ontwijken we de zanderige plassen (waar Max zich overigens niets van aantrekt) en lopen vrolijk verder. Nog geen tien minuten onderweg, zie ik beweging in het bos. Ik kijk nog eens goed en zie, op zo’n 50 meter afstand, een groot wild zwijn oversteken. We blijven staan en dan zien we de rest van zijn familie. Vijf kleinere zwijnen en de vrouw des huizes volgen papazwijn. Wauw! Onze wandeling is net begonnen en is nu al helemaal geslaagd!
Heideveld en zandvlaktes
De zwijnen zijn uit zicht en we wandelen verder. Dan komen we aan bij een open stuk heideveld. De hei is uitgebloeid en de paarse kleuren zijn vervangen door veel groen en grijs en bruin. Een lange bomenrij markeert de horizon en de zwarte bomen steken af tegen de grauwe lucht. Max vermaakt zich prima, maar we houden ‘m goed aan de lijn als we in de verte een kudde Spaanse Runderen zien grazen.
Uitkijkpunt met bankjes
We struinen verder en komen aan bij een mooi laantje met hoge bomen. Zo'n 50 meter van het pad af zien we rechts een uitkijkpunt mét bankjes. We lopen er naar toe en hebben er een prachtig uitzicht over de graasweide voor wild. Ook Max kijkt zijn ogen uit. Onze meegenomen thermoskannetjes koffie gaan er goed in en we prijzen ons gelukkig met het droge weer en zelfs een opklaring in de lucht!
Spaanse Runderen op de route
We gaan weer uitgerust verder en de open vlakte verruild zich voor een recht pad door het bos. In de verte zien we een klein koppel Spaanse Runderen dat ons tegemoet komt lopen. Hoewel ze geen kwaad in het zin lijken te hebben, geven we ze toch maar ruim baan. De twee vrouwtjes lopen voorop en daar achteraan komt een stier die ons nieuwsgierig in de gaten houdt. We lopen de bossen aan, het liefst ga ik achter een boom staan. We fotograferen de runderen, als helden op sokken, op ruime afstand. Max houdt zich ook heel stil, hij heeft blijkbaar ook door dat deze zwarte, gehoornde kolossen geen partij zijn voor hem zijn.
Wildobservatiescherm
Gelukkig passeren de Spaanse grazers ons gemoedelijk en zijn er geen ongewenste ontmoetingen. We vervolgen onze weg en lopen verder over het rechte pad. Iets van het pad af ligt een wildobservatiescherm. Terwijl ik mijn wandelmaatje vertel dat ik nog nóóit wild gespot heb via zo’n observatiescherm, kijken we door de rechthoekige gaten in het houten scherm. We zien paarden grazen. En dan, links in de verte, zien we wéér een zwijnenfamilie over het veld sprinten! Hetzelfde gezinnetje als eerder? We kunnen het niet met zekerheid zeggen, maar ook nu is het genieten van deze ruige natuur en haar bewoners.
Einde van gele paaltjesroute
Het bos wisselt weer af met open heideveld en we naderen het eind van de route. We werpen een laatste blik over het open veld. En driemaal is scheepsrecht: ook hier zien we een viertal wilde zwijnen een sprintje trekken over de heide! We kunnen ons geluk niet op en kunnen alleen maar concluderen dat het met recht een avontuurlijke wandelroute is! Een fantastische ervaring om de zwijnen, de wilde paarden en Spaanse Runderen zo in hun natuurlijke leefomgeving te spotten!
Wil je ook de wandelroute Planken Wambuis lopen?
Je kunt op twee punten starten. Je kunt beginnen bij de parkeerplaats tegenover Restaurant Planken Wambuis, Verlengde Arnhemseweg 146, Ede. Vanaf daar loop je het pad in tot vlak aan de open vlakte. Daar zie je de eerste gele stippen kei op het pad aan de rechterkant.
Je kunt ook starten bij parkeerplaats Oud Reemst, Harderwijkerweg 1A in Otterlo. Voordeel is dan dat je halverwege van een hapje of drankje kunt genieten bij Planken Wambuis (mits geopend).
De wandelroute Planken Wambuis is ongeveer 8 kilometer lang en is goed gemarkeerd met gele stippen op grote keien.
De route is mooi in elk jaargetij, maar misschien wel het mooist in augustus / september als de hei bloeit. In de wintermaanden heb je dan weer het voordeel dat je minder andere wandelaars tegen komt.
Wil je wild spotten? Ga dan wat vroeger op de dag. Wij liepen er tussen half negen en half elf en werden ruim bedeeld met wild.
Een andere mooie route in de buurt is het Kreelsepad (klompenpad). Check hier meer informatie over deze wandelroute.
Nog meer wandeltips in Utrecht en Gelderland? Maak dan hier je keuze.
Veel wandelplezier!
Comments