Voor ‘Rebecca Adventure Travel’ ga ik vier dagen op reis om de Cuyabeno tour te filmen; Cuyabeno is een reservaat midden in het Amazone regenwoud. Ik ga mee met een reisgezelschap dat bestaat uit veertien leden van studentencorps Minerva; de oudste studentenvereniging van Leiden. Bas, Gijs, Meerten, Willem, Jeroen, Tom Jan, Maurits, Bart, Jurjen, Cedric, Sander, Rick, en nog twee van wie ik even niet op de naam kan komen, vormen samen jaarclub ‘Stijger’ en vieren hun vijfjarig lustrum in Ecuador.
Vertrek naar Cuyabeno vanaf Quito
Vanuit Quito, stormen op zondagavond de jongens de nachtbus in en al snel is de ruimte gevuld met gejoel, rollende bierflesjes en knoflook- en alcoholdampen die door de airco worden verspreid. Lucky me. Na het eerste enthousiasme van de jongens wordt het rustiger en valt de een na de ander in slaap. Via de soms hobbelige Ecuadoraanse wegen komen we aan bij de boten die ons naar onze lodge in het Cuyabeno reservaat gaan brengen.
"Ik vertel de groep dat ik ga filmen. Ze vinden het chill."
Ik weet niet zo goed hoe ik contact ga maken. Want wat moeten deze jongens met een 52 jarige vrouw die de hele tour bij ze is? En andersom. Ik vind twee zonen van om en nabij de twintig al meer dan genoeg, laat staan een groep van veertien gasten op lustrumreis. Ik vertel de groep dat ik ga filmen. Ze vinden het chill. Ik krijg meteen de vraag of ik Tom Jan kan filmen; zijn outfit is in stijl en heeft wat weg van Indiana Jones. Tom Jan checkt of zijn hoedje nog recht zit. Niet alleen Tom Jan heeft zich goed voorbereid; ook de rest loopt in een bij de Bever gekochte afritsbroek.
Het Cuyabeno reservaat
Cuyabeno ligt tegen de grens van Colombia, aan de voet van de Andes. Het vormt een netwerk van overstroomde bossen, meren en kreken en heeft een hoge biodiversiteit. Tijdens de twee uur durende boottocht naar de lodge krijgen we een goed beeld van wat Cuyabeno te bieden heeft. We zien torenhoge bomen, palmen, varens, uitstekende wortels en takken. De zon schijnt op het roestbruine water en contrasteert met de blauwe lucht en de eindeloze hoeveelheid groen van de jungle. Getsjilp, gefluit en andere onbeschrijfbare geluiden omringen ons. Welkom in het regenwoud.
Aankomen bij Nicky Lodge in Cuyabeno
Laat in de middag meren we aan bij Nicky Lodge. Tien rietgedekte hutten met een grasveldje in het midden. Elke hut heeft een houten veranda waar de gekleurde hangmatten uitnodigen om even te relaxen. Vier bedden per hut en ik deel mijn hut met twee Engelse- en een Duits meisje. Diëgo, onze gids, legt uit hoe het werkt in de lodge; er is één overdekte gemeenschappelijke ruimte, compleet met koffie corner en een barretje. Alle gasten van Nicky Lodge eten gezamenlijk aan een lange tafel.
"Het gesprek gaat vooral over chickies, bier en Gordon"
De Stijger groep is aan bier toe. Een van de jongens nodigt me uit: “vinden we leuk als je er bij bent” en ik drink dan ook graag een biertje mee. Al snel word ik ingewijd in de “waterval”; een soort wave met bier waarbij je een voor een opstaat en vervolgens je glas in een keer leeg drinkt. Het gesprek gaat vooral over chickies, bier en Gordon. Gordon’s nieuwe boek is Stijger’s reisbijbel en ik luister naar verschillende citaten waaruit blijkt dat Gordon een onstuimig sexleven heeft. Later tijdens het diner gaat het, behalve over het sexleven van Gordon, John Ewbank en de jongens zelf, ook over het atheïsme, het ietsisme en het agnosticisme komt ook nog ergens voorbij.
Een jungle tour met Diëgo
De volgende dag gaan we met Diëgo de jungle in. Diëgo wijst ons op spinnen, torren, blaadjes, boomstammen en andere bijzonderheden. We eten mieren vanaf een Lemon Tree en krijgen een knoflooksnuifje aangeboden, bedoeld om de luchtwegen open te houden. Nadat ik, onder groepsdruk, meesnuif, besluiten de jongens dat ik mag “blijven”. Met onze kaplaarzen lopen we door de modder. Zo nu en dan loopt Gordon met ons mee, maar over het algemeen krijgt Diëgo alle aandacht. Wie de boel verkloot wordt gecorrigeerd door de rest van de groep en zo ervaren we de jungle ten volle.
Inheemse stammen van Cuyabeno
In het Cuyabeno reservaat wonen verschillende inheemse stammen; de Secoya, Cofan, Siona, Shura en Quecha. De Siona verwelkomen toeristen in hun dorp, en ook wij bezoeken deze stam om een glimp op te kunnen vangen van hun dagelijks leven. Onze middagactiviteit bestaat uit het maken van Yucca brood. De Stijger groep moet hard aan het werk. Jurjen trekt de Yucca uit de grond. De groep raspt vervolgens de Yucca alsof ze nooit iets anders hebben gedaan. Uit het spul dat overblijft, wringt Maurits het vocht met behulp van een wrong die uit palmbladeren is gevlochten. Het droge, klonterige geheel dat overblijft gaat door een zeef en kan daarna op een bakplaat en zo ontstaat een wrap. In de tussentijd wordt er een balletje getrapt met nieuwsgierige Siona jongens en worden hangmatten gedeeld met locals. Aan het eind van de middag is er nog tijd voor een partijtje voetbal op het grote grasveld. Ondanks de hier en daar licht in de weg zittende bierbuikjes, wordt er zowel door Siona’s als Minerva’s fanatiek gespeeld.
Wild spotten in Cuyabeno
Al lopend en varend doorkruisen we de Cuyabeno. De Stijgergroep heeft een scherp oog voor alles wat beweegt en zo spotten we aapjes, toekans, ‘stinky birds’, boa’s en zelfs een zwarte Anaconda. Op de nachttour die we diezelfde avond nog doen, zien we spinnen, een tarantula en sprinkhaanachtige insecten met enorm lange voelsprieten.
“Nu weet je waar je zonen over praten als jij er niet bij bent”.
Als de laatste dag van deze toer aanbreekt zegt één van de jongens “nu weet je waar je zonen over praten als jij er niet bij bent”. Tegen beter weten in, hoop ik dat mijn zonen ergens anders over praten. Maar wat ik ze wel gun, is dat ze de lol en het plezier ervaren wat deze Stijger jaarclub met elkaar heeft.
Het waren vier interessante dagen. Ik heb gezien, gelachen en me verwonderd. Ik weet meer van de Amazone, de Siona’s, de Minerva’s en Gordon dan ooit. Zien? Check het filmpje hieronder.
Wil je ook een tour maken naar Cuyabeno?
Vanuit Quito is het circa zes uur rijden met de (nacht)bus. Die brengt je naar Lago Agrio. Vanuit Lago Agrio neem je een bus naar het startpunt van de boten.
Met de boot vaar je vervolgens circa twee uur naar je lodge. Er zijn verschillende lodges in het gebied en in de meesten is het eten en de excursies inclusief. Zelf ben ik in Nicky Lodge geweest en kan dat van harte aanbevelen. Eten is goed, hutten eenvoudig maar schoon en personeel erg vriendelijk en gidsen deskundig.
Het makkelijkst is om een drie- of vierdaagse toer te boeken via een reisorganisatie, bijv. bij Rebecca Adventure Travel. Of kijk bij de mogelijkheden die verschillende lodges in de Cuyabeno bieden, bijvoorbeeld Nicky Lodge. Prijzen voor 3/4 dagen liggen tussen de $ 300 en $ 400, per persoon inclusief eten en excursies (2019).
Andere mooie plekken zien in Ecuador?
Baños is een prachtig natuurgebied op zo'n drie uur rijden vanaf Quito. Je kunt er raften, canyoning of gewoon lekker wandelen. Aanrader! Check hier mijn tour in Baños.
Quito, de hoofdstad van Ecuador op 2800 meter hoogte is absoluut de moeite waard. Lees er meer over in mijn blog over Quito.
Een prachtig gebied om te hiken is Quilotoa. Ik liep er een deel van de Quilotoa loop, een hike die ik nooit meer vergeet!
Een luxe jungle bestemming is Mashpi Lodge, één van 'National Geograpic Unique lodges of the world'. Het kost een flinke duit, maar dan heb je ook wat. Lees meer over mijn ervaringen in Mashpi Lodge.
Dompel je onder in de kleurrijke markt van Otavalo.
En vergeet natuurlijk niet de Galapagos eilanden te bezoeken!
Nog meer tips? Check mijn Ecuador pagina.
Comments