Boswachterspaden zijn wandelroutes die door boswachters zijn geselecteerd of uitgestippeld. Op de website van Staatsbosbeheer worden er enkele uitgelicht en we lezen er graag meer over. Per provincie kun je kiezen uit, in totaal, 55 boswachterspaden. Wij treden graag in de voetsporen van de boswachter en kiezen voor het boswachterspad Kootwijk. De wandelroute is gemarkeerd en 18,6 kilometer lang. Volgens boswachter Laurens Jansen is het “een lange, gevarieerde wandeling langs alles wat de Veluwe in Gelderland zo boeiend maakt”.
Start van Boswachterspad Kootwijk in Uddel
We starten bij de Parkeerplaats Grevenhout in Uddel. We kunnen onze auto goed kwijt en er staat een bord van Staatbosbeheer. ‘Ons’ boswachterspad Kootwijk staat op het bord aangegeven als ‘Kootwijk wandeling’. De wandeling is gemarkeerd met oranje bordjes en dat vinden we fijn! Geen gedoe met routebeschrijvingen of wandelapps. We hoeven alleen de oranje bordjes te volgen (en letten natuurlijk wel op dat we er geen missen).
Lopen door oude dennenbossen
We lopen direct het bos in. Een kronkelend pad door een oud ruig dennenbos. Het is er opvallend rustig en we voelen ons meteen omringd door natuur. 18,6 Kilometer is voor ons doen een stevige afstand, dus we starten in flinke pas.
Prachtig vennetje Kootwijkerveen
Via de bochtige paden lopen we het bos door en komen al snel aan bij het moerassige Kootwijkerveen, een natte oase tussen de bossen. Het is een uniek stukje ‘hoogveen op de droge zandgrond van de Veluwe’, zo lezen we op het informatiebord. Het schijnt dat we hier ‘Dodaars’ kunnen spotten; kleine schuwe watervogels die het leuk vinden om onder water te duiken. Dat doen ze zelfs zó vaak, dat wij ze niet zien! Desondanks genieten we van het ven en vinden het vooral heel rustiek. De wind blaast rimpels op het spiegelende water en de donkere wolken aan de lucht geven het ven een mysterieus tintje.
Over de A1 via een ecoduct
We lopen door. Langzaam maar zeker wordt het geroezemoes van auto’s hoorbaar. We naderen de A1 en het ecoduct dat er over heen ligt. Via het brede ecoduct wandelen we naar de andere kant van de snelweg. Het geluid sterft weer weg en de natuur omringd ons in stilte.
Mountainbike route
Iets verder loopt de route voor een deel gelijk aan een mountainbike pad. Weg rust! We worden regelmatig opgeschrikt door sportieve fietsers voor wie we moeten uitwijken. We besluiten dat het beter is om als twee eendjes achter elkaar aan te hobbelen. Maar nu we het eenmaal weten, kunnen we er rekening mee houden en is het niet zo erg.
Even rust op een bankje
We komen aan op het Kootwijkerzand en lopen stukjes door het mulle zand. Dat valt niet mee en is best zwaar. Mijn schoenen lopen aardig vol en als ik ze op een bankje even uit trek, blijk ik een aardige zandbak te hebben verzameld. Op het bankje is het goed rusten en de meegenomen thee en mueslireep zijn meer dan welkom.
Jeneverbes op het Kootwijkerzand
We wandelen langs de rand van het weidse Kootwijkerzand waar de jeneverbes groeit. Het donkere silhouet van deze struik doet wat spookachtig aan. Vroeger liepen de mensen er vaak met een grote boog omheen. Schapen op de heide doen dat nog altijd, maar dat komt dan door de scherpe naalden.
"We beleven de Veluwe"
Inmiddels is het zonnetje gaan schijnen en lopen we weer door het bos met hier en daar een uitkijkje op het de hei en het stuifzand. Terwijl de vogels zich laten horen en we al hele kleine knopjes aan de struiken zien komen, voelen we dat de lente in aantocht is. Wandelend over de smalle kronkelende paadjes beleven we de Veluwe. Het is heerlijk om hier te wandelen.
Fraai eikenbos op het boswachterspad Kootwijk
Dan leidt het boswachterspad ons door een fraai eikenbos waar we gelukkig veel minder last hebben van mountainbikers. Op een enkele wandelaar na, lopen we in alle rust en stilte door het zonnige landschap. De oude eiken staan trots te stralen in het licht. Sommigen bomen bieden hun takken aan als bankje voor vermoeide wandelaars. Hoe attent!
Laatste deel van de route
Als we opnieuw het geluid van de A1 horen, weten we dat we het einde van de wandeling weer naderen. Ditmaal lopen we twee tunneltjes onder de snelweg door. Via het dennenbos lopen we de laatste kilometers terug naar de parkeerplaats. Met ruim 18 kilometer op de teller volbrengen we dit mooie boswachterspad. Dank aan Staatsbosbeheer voor deze goed gemarkeerde wandeling.
Wat wij er van vinden? Een fijne, lange wandeling voor wie van bos houdt. Hoewel we iets meer variatie hadden verwacht, is het een mooie, voor het grootste deel onverharde en rustige wandelroute. Alleen de delen die gelijk lopen met het mountainbikepad zijn wat onrustig.
Wil je ook het boswachterspad Kootwijk lopen?
Je kunt starten bij Parkeerplaats Grevenhout in Uddel.
Volg de oranje markering. De route is voor het grootste deel onverhard en staat goed aangegeven.
De route is 18,6 kilometer lang. Het is niet echt mogelijk om de route te verkorten.
Er zijn maar weinig goed gemarkeerde routes die langer zijn dan 15 kilometer en die geheel onverhard zijn, dus deze route is zeker een aanrader.
Wil je liever een ander boswachterspad lopen? Er zijn er 55 door heel Nederland. Kijk voor een overzicht op de website van Staatsbosbeheer.
Wil je een andere mooie wandeling maken?
Kijk op mijn wandelpagina voor meer blogs en tips over bijzondere wandelroutes en klompenpaden in Utrecht en Gelderland.
Heb je zelf nog een tip voor een mooie wandeling? Ik hoor ze graag en mail ze vooral door.
Comments